'Actievoerders en vrijwilligers leerden mij pas kennen als hen iets overkwam'

Wie de voorbije jaren bij Kom op tegen Kanker solliciteerde, kwam al snel in contact met onze hartelijke hr-medewerker Patrick. We konden hem nog net strikken voor een kort interview, alvorens hij zijn welverdiend pensioen inging.

‘Ik zorgde voor de mensen die voor anderen zorgen. De medewerkers van Kom op tegen Kanker – ik was verantwoordelijk voor personeelszaken en facilities – maar ook de actievoerders en vrijwilligers. Die leerden mij pas kennen als hen iets overkwam (lacht). Als preventieadviseur maakte ik risicoanalyses voor alle evenementen en beheerde ik de schadegevallen. Een gebroken pols na een valpartij op de 1000 km of een plantjesverkoper die z’n enkel verzwikt: de verzekering volgt dat goed op, maar ze moet de nodige documenten krijgen. Dat was mijn taak. Die mensen zetten zich belangeloos in. Logisch toch dat ze zich niks van de administratieve rompslomp hoeven aan te trekken? In 2004 hebben mijn vrouw en ik onze jongste zoon aan kanker verloren. Ik heb toen ondervonden hoe hard iedereen zijn best deed, wat het betekent als je een lichtpuntje aangereikt krijgt. Die ervaring heeft me getriggerd om later bij Kom op tegen Kanker te solliciteren. Ik ben blij dat ik een handje heb kunnen helpen. In maart ging ik met pensioen, maar m’n dagen zijn nog steeds gevuld. Ik hou veel van muziek – ik heb lang het geluid gedaan voor punkbands – en moet elke dag mijn portie literatuur hebben. Verder ben ik actief in het schoolbestuur van de lokale vrije scholen. Met geruite sloffen aan in de sofa zitten? Niks voor mij.’

• Ook werken bij Kom op tegen Kanker? Ontdek onze vacatures.