Delen
‘Enkele jaren geleden zag ik de vacature voor districtscoördinator bij Kom op tegen Kanker en ik wist meteen: dit is iets voor mij. Ik ben graag met mensen bezig. Ik hou ervan hen te motiveren en te enthousiasmeren.'
'Samen met vier collega’s ben ik verantwoordelijk voor de lokale fondsenwerving. We begeleiden comités die deelnemen aan de 1000 km voor Kom op tegen Kanker en aan het Plantjesweekend in het derde weekend van september. Daarnaast begeleiden we actievoerders die zelf iets willen organiseren, een actie die buiten het bestaande aanbod van Kom op tegen Kanker valt. We reiken hen een helpende hand en vertellen waar ze zoal rekening mee moeten houden bij het opzetten van hun actie.'
Zonder inlevingsvermogen kun je deze job niet doen.
'De meeste actievoerders zijn zelf getroffen door kanker of kennen iemand die met de ziekte te maken kreeg. Een vriend, een familielid, iemand die hun na aan het hart ligt. Uiteraard komt daar verdriet bij kijken. Zeker als het gaat om kinderen of jonge mensen krijg ik het wel eens moeilijk. Je luistert en je leeft je in. Zo word je deel van het verhaal. Zonder inlevingsvermogen kan je deze job niet doen. Maar ik trek me altijd weer op aan het enthousiasme van de actievoerders. Heerlijk om te zien hoe het aantal deelnemers voor de 1000 km elk jaar toeneemt en hoe mensen zich in september massaal inzetten om plantjes te verkopen.'
'Toen ik pas begon als districtscoördinator, werd ik verantwoordelijk voor het comité Erkrido, dat werd geleid door mijn vroegere schoolvriendin Kristien en haar man Eric. Hun dochter Dorien was overleden aan een hersentumor. We waren elkaar lange tijd uit het oog verloren maar via Kom op tegen Kanker hebben we elkaar opnieuw ontmoet. Dorien voerde vroeger al actie voor Kom op tegen Kanker in de kindergemeenteraad. Toen ze wist dat ze ging sterven, heeft ze haar ouders gevraagd om haar werk voort te zetten. Dat doen Kristien en Eric nu ook, al meer dan tien jaar. Ter nagedachtenis van hun dochter, en omdat ze zich ervan bewust zijn dat er iets moet gebeuren, dat er aandacht en onderzoek nodig is. Het is heel erg wat hen is overkomen maar ze gaan door. Dat sterkt je. Als zij het kunnen, dan kan ik het ook.'
