Een fase Ib/II klinische studie omtrent intratumorale lichaamseigen myeloide dendritische cel therapie in combinatie met immuun-checkpoint inhibitoren

Vele solide tumoren, waaronder melanoom, hebben intrinsiek potentiële doelwitten voor herkenning en afstoting door het immuunsysteem, aangezien ze zich onderscheiden van normale cellen door de aanwezigheid van neo-epitopen als gevolg van mutaties in het kankercelgenoom, de aanwezigheid van virale antigenen, expressie van kanker-testis-antigenen, of afwijkende over-expressie van differentiatie-antigenen. Blokkade van het PD-1 / PD-L1 immuun-controlepunt is opmerkelijk effectief voor de behandeling van immunogene kankers. In het geval van een spontane reeds bestaande antitumor immuunrespons wordt een langdurige remissie waargenomen bij 20-30% van de patiënten met gevorderd melanoom die worden behandeld met de PD-1-blokkerende monoklonale antilichamen (mAb) zoals nivolumab of pembrolizumab. Helaas werkt dit type behandeling niet voor elke patiënt met melanoom. We hebben eerder aangetoond dat bij patiënten met een gevorderd melanoom dat ongevoelig is voor zowel PD-1- als CTLA-4-remming (immuun checkpoint-remming, ICI), intratumorale (IT) therapie met autologe myeloïde dendritische cellen (myDCs geïsoleerd uit perifeer bloed) in combinatie met ofwel immuuncheckpoint inhibitoren of het oncolytische virus talimogene laherparepvec (T-VEC) kan nog steeds leiden tot tumorregressie die duurzaam en volledig kan zijn, zelfs na het stoppen van de therapie op het moment dat een volledige remissie is verkregen.
In deze projectaanvraag stellen we een nieuwe fase Ib / II klinische studie voor waarin melanoompatiënten die onvoldoende reageren op standaard ICI-behandeling, een experimenteel combinatietherapie zullen ondergaan bestaande uit IT-injectie van myDCs plus IT DC-activerende adjuvantia (T-VEC of AS01) plus IT CTLA-4 blokkade (: ipilimumab) en systemische PD-1 blokkade (: nivolumab).