Ann, vrijwilliger in het ziekenhuis

Delen

‘Elke woensdagochtend ga ik als zorgvrijwilliger langs in AZ Monica. Ik bespreek samen met de hoofdverpleegkundige welke patiënten nood hebben aan een gesprek en vervolgens ga ik bij hen op bezoek. Wat me steeds weer raakt, is de openheid van de patiënt wanneer hij zijn verhaal doet. Dat vertrouwen is er omdat hij weet dat wat hij vertelt binnenskamers blijft en ik actief luister. Mijn eigen zorgen schuif ik aan de kant zodra ik een kamer binnenkom.'

Elk gesprek is als een toevallige ontmoeting.

Ann Huber

Zorgvrijwilliger

'Naast de basisopleiding als zorgvrijwilliger bij Kom op tegen Kanker volgde ik ook een cursus palliatieve hulpverlening en rouwverwerking. Ik kom dus ook bij mensen die weten dat ze zullen sterven. Sommigen praten vooral over hun ziekte en blijven hopen op genezing. Anderen aanvaarden het en proberen van de tijd die hen rest iets waardevols te maken. Wennen doet zoiets nooit. Gelukkig zorgt Kom op tegen Kanker voor een goede ondersteuning. Ik voel me gesterkt door het contact met andere zorgvrijwilligers en het verplegend personeel van de afdeling. Met de tijd heb ik geleerd om alles van me af te zetten wanneer ik het ziekenhuis verlaat. Zelfzorg is belangrijk: zo hou ik mijn ontmoetingen met de patiënten zinvol.’