Frank zoekt vrijwilligers (en voorspelt een zonnig weekend!)

Frank Deboosere hoopt dat het midden september een beetje nazomert. Dan trekt hij de baan op om azalea’s te verkopen voor Kom op tegen Kanker, samen met honderden vrijwilligers. ‘Samen de schouders zetten onder de strijd tegen kanker, dat geeft een goed gevoel. Ik kan het iedereen aanbevelen!’

Frank Deboosere presenteert met zijn breedste glimlach wanneer hij goed weer mag aankondigen en gebruikt die bekende glimlach ook voor het goede doel. Al vele jaren staat Kom op tegen Kanker bovenaan zijn lijst van vrijwilligerswerk. En daar zijn ze bij Kom op tegen Kanker best blij mee. Zo blij, dat hij in het campagneteam heel snel ‘carrière’ mocht maken. In 2003 werd hij voorzitter, in 2010 campagneleider. Hij moet ermee lachen. ‘Dat zijn overdreven ronkende titels, want daar gaat het natuurlijk niet om. Kom op tegen Kanker vroeg of ik wilde helpen. Ik heb ja gezegd, op voorwaarde dat ik niet naar stoffige vergaderingen moest. Ik wilde tussen de mensen staan. Dat vonden ze goed en dus duik ik op waar zij me naartoe sturen. Zoveel jaar later is kanker nog altijd de wereld niet uit en dus blijf ik meewerken. Je zal het misschien vreemd vinden, want het gaat nog altijd over kanker, maar ik blijf me met veel plezier engageren.’

Mensen helpen maakt gelukkig, hoor je vrijwilligers altijd zeggen.
Frank: ‘Veel mensen die zich inzetten, hebben de ziekte gezien, van ver of dichtbij. Ze voelen zich vaak machteloos. Vrijwilligerswerk helpt, het geeft mij het gevoel dat ik me nuttig maak. Zeker als je het in team kunt doen. Zien helpen doet helpen.’

Jouw zus Paskal is zes jaar geleden gestorven aan borstkanker. 
Frank: ‘Er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan haar denk. Iedereen kent iemand die kanker gekregen heeft. Op dat vlak zijn we allemaal gelijk - arm of rijk, wit of zwart. Samen moeten we het verdriet proberen om te buigen in iets positiefs.’

Bijvoorbeeld door azalea’s te verkopen. 
Frank: ‘De plantjes vliegen elk jaar de deur uit. Onze vrijwilligers spelen daarin elk jaar opnieuw een grote rol, door promotie te voeren en de plantjes te verkopen aan al wie de strijd tegen kanker een warm hart toedraagt.’

De verkoop vorig jaar leverde 2.315.045 euro op. Wow.
Frank: ‘Dat geld is nodig voor steun- en zorgprojecten voor kankerpatiënten en hun naasten. Denk aan praatcafés, lotgenotengroepen, ontmoetingsdagen, praatcafés, vakantieweken … Daar is veel nood aan.’

Praten over kanker is normaal geworden.
Frank: ‘Het taboe is weg, gelukkig maar. Dat is één van de vele verdiensten van Kom op tegen Kanker: de ziekte bespreekbaar maken. Mijn grootmoeder had het indertijd nog over ‘het vuur in de buik’. Nu durven we het woord luidop zeggen. We kijken de ziekte zelfs recht in de ogen. Het arsenaal waarmee de artsen het monster bekampen blijft groeien. De kans wordt steeds groter dat je geneest of langer leeft. Hopelijk wordt kanker meer en meer een chronische ziekte.’

Ga jij straks weer mee plantjes verkopen?
Frank: ‘Zeker! De sfeer zit altijd goed in zo’n team. Het doet me plezier dat ook jonge mensen zich engageren.’

Ben je een goede verkoper?
Frank: ‘Bwah, dat gaat eigenlijk vanzelf. Kom op tegen Kanker is een sterk merk dat veel sympathie opwekt. Je moet echt geen BV zijn om een azalea te verkopen.’ 

Willen mensen soms hun verhaal kwijt?
Frank: ‘Dat gebeurt. Soms vloeit er een traan en komt er een knuffel aan te pas. Tijdens het Plantjesweekend valt het nogal mee. Zo’n kinderkankerkamp, waar de kinderen met veel moed en enthousiasme over de toekomst praten, dat blijft veel meer hangen. Als je ’s avonds naar huis gaat en denkt aan je kleine pijntjes en zorgen, dan zeg ik: man, stop eens met zagen! Het helpt dat ik een lieve vrouw met een luisterend oor heb.’

Laatste vraag, maar wel een belangrijke: welk weer krijgen we tijdens het Plantjesweekend van 15, 16 en 17 september?
Frank: ‘Veel zon in het hart van de mensen. (lacht) En als het dan toch regent: weet dat plantjes op tijd en stond wat water nodig hebben.’