‘Je leeft pas ten volle als je veel van jezelf aan anderen kunt geven’

Als buddy maak je tijd vrij voor een jongvolwassene met kanker en bied je steun tijdens of na de behandeling. Jan Cornelis startte in volle coronatijd als buddy en haalt er veel voldoening uit.

‘Van mijn 15de tot mijn 20ste heb ik zelf kanker gehad. Een hersentumor. Vijf jaar lang leefde ik van dag tot dag. Maar ik ben er doorheen gesparteld. De voorbije jaren heb ik me op allerlei manieren als vrijwilliger geëngageerd. Op kamp gaan met kansarme kinderen, mensen met een handicap begeleiden op festivals … ‘Je leeft pas ten volle als je veel van jezelf aan anderen kunt geven’ is mijn levensmotto geworden. Als ervaringsdeskundige wilde ik ook graag iets voor andere kankerpatiënten betekenen. Vorig jaar stelde ik me kandidaat voor de buddywerking van Kom op tegen Kanker. Na een opleiding werd ik de buddy van een jongeman van 26 die volop aan het revalideren is. Normaal zouden we een tweetal keer per maand afspreken, maar door de coronacrisis konden we elkaar nog niet in levenden lijve ontmoeten. We houden contact met videobellen en berichtjes, al is het niet evident om elkaar via schermpjes écht te leren kennen. Ik hoop dus dat we binnenkort wél kunnen afspreken om samen een terrasje te doen of de natuur in te trekken. Pas dan zal ik er als buddy echt kunnen zijn voor hem.’

• Zit er ook een buddy in jou? Of ben je een jongvolwassene (17-35 jaar) met kanker en kun je zelf een buddy gebruiken? Kom meer te weten over onze buddywerking.